Als jong meisje kreeg ik van huis uit mee dat praten over seks iets ongemakkelijks en spannends is. Mijn vader verslikte nog net niet in zijn hap met eten toen ik als nieuwsgierig meisje vroeg hoe baby’s werden gemaakt. De uitleg werd doorgeschoven naar mijn 7 jaar oudere zus, want zij had al seksuele voorlichting gehad op school…
Hierna durfde ik nooit meer een vraag hierover te stellen. Seks werd voor mij iets mysterieus, en wat je zeker niet bespreekt aan tafel. Terugkijkend denk ik dat juist hierdoor ik als puber keuzes heb gemaakt die niks te maken had met plezier en mijn wensen en grenzen. Thuis werd er niet over gepraat, op school met je leeftijdgenoten al helemaal niet! Seks deed je, anders hoorde je er niet bij. Dus ik had seks in steegjes, tegen bomen, in de bosjes, wc’s, douchecabines, caravans, tenten en overal waar je maar kon bedenken. Ik deed het, maar beleefde niet het genot waar iedereen over had. ‘ Wat was seks overrated!’ dat is wat ik dacht.

Inmiddels heb ik veel lessen gegeven op middelbare scholen over seksualiteit. Hierdoor groeide het besef dat juist die openheid bij de opvoeders nodig is omdat het bijdraagt aan een meer bewuste seksuele ontwikkeling. Dát miste ik toen ik puber was. Door een zo breed en inclusief mogelijk beeld te geven, geef je jongeren de ruimte om zelf tot een meer bewuste keuze te komen. En ik heb beseft dat deze zoektocht een leuke zoektocht is. Niet alleen een pad met gevaren voor Soa’s en ongewenste zwangerschappen. Seksualiteit is een thema waar niet geheimzinnig over gedaan mag worden. Het is een deel van onze identiteit en onderdeel van ons geluk. Ik gun iedereen dat geluk en daar wil aan bijdragen.