Dat vinden ook de leerlingen
communicatie = key
Een essentieel aspect van positieve sekseducatie is: communicatie. Leren praten over seksualiteit, over je wensen en grenzen en die van de ander. Het is dan ook niet toevallig dat ons onderzoek onder 500 jongeren aantoont dat 42% aangeeft meer te willen leren over dit onderwerp.
Waarom is communicatie zo belangrijk? Voor een intieme connectie is het belangrijk om je bij elkaar op je gemak te voelen. Een open dialoog over verwachtingen, voorkeuren en gedachten draagt bij aan die veiligheid. Dit gesprek helpt jongeren niet alleen gezonde opvattingen te ontwikkelen, elkaars grenzen te begrijpen en bewuste keuzes te maken, maar vergroot ook zelfvertrouwen en resulteert in positievere seksuele ervaringen en ontwikkeling die zij meenemen in de rest van hun leven.
vragen om consent is geen moodkiller
Toch bestaan er veel negatieve vooroordelen over het bespreken van seks en je verlangens met je partner, scharrel of ‘fling’. Dat past immers niet bij een “goede” W-Rizz (Wil je weten wat dit is? Dat vind je op onze Instagram).
Op bijna iedere school spreken we leerlingen die aangeven dat vragen of ‘iemand al klaar is om te zoenen’ gênant is en mbo studenten die het beschouwen als een moodkiller om rechtstreekse vragen te stellen aan een partner of te delen wat je fijn vindt.
Ik (Chloë) vind dat niet zo vreemd. Communicatie over seks wordt zelfs door volwassenen en binnen langdurige relaties nog steeds als ingewikkeld ervaren en vaak vermeden.
Desalniettemin ben ik ervan overtuigd dat we dit ‘taboe’ van een open gesprek kunnen doorbreken door er, ja, daar gaan we weer; over te praten.
Wij doen dat bijvoorbeeld tijdens de Wensen en grenzen gastles met de Game of Constent en het delen van persoonlijke verhalen. Ook delen we kant-en-klare voorbeeldzinnen en stellen we regelmatig de volgende vragen:
Vind je het zelf makkelijk om een grens of wens aan te geven? Zo niet, wat zou dat makkelijker maken?
Hoe weet je zeker dat de persoon waarmee jij bent het leuk en fijn vindt wat jullie doen?
Kun je altijd vóór een ervaring weten waar je grens ligt?
Kun je je voorstellen dat zenuwen of verliefdheid ervoor kunnen zorgen dat je lichaamstaal iets anders suggereert dan je werkelijk wilt?
Mijn persoonlijke ervaring, waarin ik juist meer praat en lach bij zenuwen, deel ik ook vaak.
Conclusie: De enige manier om absoluut zeker te zijn dat je geen grenzen overschrijdt (of een stap verder: aan elkaars wensen voldoet), is door simpelweg te vragen en erover te praten.
Dus laten we daar beginnen; neem deze vragen mee naar je pubers aan je keukentafel, leerlingen het klaslokaal of ga zelf in gesprek met je partner!
